CHR Verviers biedt al bijna 10 jaar thuistoediening van antitumorale therapieën aan. Er waren twee belangrijke redenen om met thuistoediening te starten:

• Het dagziekenhuis was volledig verzadigd, waardoor er een nood was aan een actie om de spiraal van toenemend aantal bedden en stijgende werkdruk te doorbreken. De organisatie van het dagziekenhuis werd daarom volledig herzien.
• Voor het oncologisch team was het ook heel belangrijk om een meer humane kankerzorg uit te bouwen voor zowel de patiënten als de zorgverstrekkers.

Thuistoediening was een radicaal nieuwe manier om de toediening van antitumorale therapieën te organiseren. Iets nieuws opbouwen is motiverend maar brengt ook onzekerheid met zich mee. De twijfels en moeilijkheden kunnen alleen door het hele team samen overwonnen worden. Daarom is het belangrijk dat het hele team binnen het ziekenhuis goed functioneert, goed communiceert en gelooft in het project. Ook met de eerste lijn werd reeds in een vroeg stadium een sterke relatie opgebouwd. Het oncologisch team ging naar de mensen van de eerste lijn toe om hen te ontmoeten. De banden met de patiënten en de verleende zorgen binnen het ziekenhuis en via de eerste lijn zijn complementair en verdienen wederzijds respect.

Prospectief werden alle processen grondig geanalyseerd in samenwerking met de verschillende teamleden. De betrokkenheid van de ziekenhuisapotheker is bijvoorbeeld essentieel om de processen op punt te stellen voor het veilig transporteren van de antitumorale geneesmiddelen.

Een grondige kennis van en ervaring met oncologische producten is noodzakelijk voor een kwaliteitsvolle en veilige thuistoediening. Daarom zijn het de erkende oncologische verpleegkundigen van het ziekenhuis die zich naar de woonplaats van de patiënten verplaatsen om daar orale, subcutane en korte intraveneuze antitumorale therapieën toe te dienen. Therapieën die lang duren, blijven om praktische redenen in het ziekenhuis. Het is onhaalbaar voor de oncologische verpleegkundige om gedurende meerdere uren bij één patiënt thuis te blijven.

Een belangrijke voorwaarde voor thuistoediening is dat de patiënt zelf gemotiveerd is om thuis behandeld te worden. Daarnaast is er een voorafgaande evaluatie nodig van de huisarts en een sociaal assistente. De oncologisch verpleegkundigen beschikken over een speciaal ingerichte wagen om de geneesmiddelen veilig te kunnen transporteren. Er zijn 2 afgescheiden zones in deze wagen. Een gekoelde zone voor de geneesmiddelen en een zone voor de gebruikte materialen en resten van geneesmiddelen die terugkeren naar het ziekenhuis.

Gegevensuitwisseling over het huisbezoek van de oncologische verpleegkundigen naar het ziekenhuis gebeurt via het interne informaticasysteem. Als er een directe communicatie nodig is tijdens het huisbezoek verloopt dit elektronisch via een tablet. De gegevensuitwisseling met de eerste lijn is momenteel nog onvoldoende gestructureerd. Deze communicatie verloopt nu via verslagen op papier.

De thuistoediening van antitumorale therapieën resulteert in een grote tevredenheid van de patiënten aangezien het voor hen een enorm voordeel is om thuis behandeld te worden. De vermoeiende verplaatsingen naar het ziekenhuis worden zoveel mogelijk beperkt, wat een duidelijk positief effect heeft op de levenskwaliteit. Ook voor de verpleegkundigen is de thuiszorg een herbronning. Ze kunnen patiënten zowel in het ziekenhuis als thuis begeleiden en bijstaan, wat een meer globale en humane aanpak toelaat.

Bovendien is er weer ruimte om het dagziekenhuis verder te ontwikkelen zonder het aantal bedden te verhogen. Het personeelsbestand is echter een belangrijke limiterende factor voor het aantal patiënten dat thuis kan behandeld worden. Ook de afwezigheid van een financieel kader is een belangrijke hindernis voor de verdere ontwikkeling van thuiszorg.

Toch blijft men er in het CHR Verviers van overtuigd dat het ziekenhuis van de toekomst een evolutie is naar meer ambulante zorg.